dinsdag 5 september 2017

Ken wel so wese


En aaargh, nu had ik gisteren eindelijk een goede
zin bedacht om dit bericht mee te beginnen, maar toen deed
iets technisch met mijn blog het niet (ik word daar altijd
heel gespannen van omdat ik niks snap van computers,
ik kan alleen iets als het werkt zoals altijd)
Daarna sprak ik mijn broer, die naast mij woont, even 
over een ietwat verontrustend bericht over mijn moeder,
kortom het was nog geen half 9 en ik had het al gehad..
Eigenlijk wilde ik een verhaal vertellen over een echtpaar
wat stond af te rekenen bij een warenhuis.
De vrouw was echt zo'n Amsterdam Noord mevrouw,
met iets te geblondeerd haar, teveel blauwe oogschaduw
en een schelle stem met een plat Amsterdams accent.


De vrouw wilde iets hebben uit het aanbiedingen krantje,
maar dat was op, het meisje achter de kassa zei dat op, op was.
Nou zegt de vrouw; dat ken wel so wese, maar ik wil het toch 
hebben, het meisje ging nog eens omstandig uitleggen dat
dat niet mogelijk was, ken wel so wese zei de vrouw, maar..
Zo ging het een tijdje door, het meisje begon wat schichtig om 
zich heen te kijken, en de rij achter mij groeide.
De vrouw begon steeds harder te praten en bleef maar ken wel
so wese roepen en vervolgens ik heb er recht op (ohoh, het ging
over 30 cent of zo'n soort bedrag)
Uiteindelijk werd er iemand bijgehaald die de overhitte boze
mevrouw even apart nam, ik kon eindelijk af rekenen
en toen ik de winkel uitliep hoorde ik de mevrouw nog tetteren


De man stond er de hele tijd maar een beetje bij,
hij zal wel meer dan genoeg ken wel so wesens naar zijn
hoofd hebben gehad en dacht waarschijnlijk, ik zeg maar zo.
ik zeg maar niks, dat is veel rustiger..

Dat ken wel so wese, bleef nog een hele tijd in mijn hoofd
hangen en het lijkt me heerlijk om het af en toe ook te zeggen,
waren het niet dat ik het nooit zo mooi zou kunnen zeggen
in het plat Amsterdams, ik kan helemaal geen accenten :-)
Als je zegt, dat kan wel zo zijn, en dan niet met zo'n
harde stem klinkt het toch heel wat minder krachtig..

Ondertussen zit ik de hele tijd de pagina van mijn blog 
te verversen en opnieuw op te starten omdat er iets 
niet werkt, dus de geweldige afsluiter die ik bedacht had
voor dit bericht moet ik je schuldig blijven, haha.
Het enige wat ik nu wil is op verzenden drukken en dan
hoop ik dat het bericht verschijnt, want het 
ken toch niet so wese dat ik op de tweede dag na mijn
blogvakantie al weer geen bericht heb..

Ik wens je een fijne dag
-X-

10 opmerkingen:

  1. Prachtig! Ik zie het zo voor me.... Arme man 😄

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Maar je blogje staat er hoor,
    Wat een geweldig verhaal.....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Goed hoor dat ze gewoon vol hield. Zij vond gewoon dat ze in haar recht stond.....

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heel naar dat je het om half negen al gehad had.
    Bedankt dat het toch nog lukte om een geweldig leuk blogbericht te schrijven. Het leek wel of ik er bij was...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Geweldig! En deze openingszin was ook helemaal top ;-)
    Groetjes,
    Akkelien

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Levendig tafereel !
    Hopelijk alles ok met je moeder.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zoo leuk schrijf je!! Blijven doen hoor!! :D

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Tsja dat ken wel zo wese, maar voorlopig staat er toch een blog. En sterkte met je moeder.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ach, geweldig weer, uit het leven gegrepen....met alles wat erbij hoort (computers die niet doen wat jij wilt en al).
    Sterkte met je moeder! Een altijd aanwezige zorg op de achtergrond (of voorgrond!, ik kan erover meepraten)
    Groetjes,
    Liesbeth

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hahaha! Wat een geweldige blog, ik lig hier hardop te lachen op de bank, super! Thanks for making me smile for a while❤️😘

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)